Hadrianus, de bouwende keizer

hadrianusHij was de tweede Adoptiefkeizerde eerste met een baard en bovenal meer van consolidatie dan van expansie. Zijn opvolging is misschien aan een politieke truc te wijten, maar hij was een zeer bekwaam bestuurder, die vooral kritiek heeft geoogst vanwege zijn privéleven. Hij gaf afgelegen gebieden op en bouwde een muur in Brittannia. Hij reisde het hele rijk door en gaf zijn naam aan de stad die nu Voorburg heet. Zijn naam was Publius Aelius Hadrianus.

Verder lezen Hadrianus, de bouwende keizer

Vespasianus en Titus, vader en zoon

vespasianusOp de dood van Nero en het woelige Vierkeizerjaar volgde de Flavische dynastie. Het was de eerste keizerlijke dynastie waarin een keizer zou worden opgevolgd door zijn biologische zoon. Alle voorafgaande keizers waren opgevolgd door een achterneef, oom of stiefzoon. De Flavische dynastie telt aanzienlijk minder keizers, al was er lange tijd wel degelijk een stabiele regering. Zeker onder Vespasianus en zijn zoon Titus was er sprake van een nuchter, sober keizerschap.

Verder lezen Vespasianus en Titus, vader en zoon

De mysterieuze Mithras

stierenslachtIn de keizertijd kende het Romeinse rijk een grote hoeveelheid invloeden van allerlei verschillende volkeren en culturen in en om het rijk. Ook op godsdienstig terrein. Naast de klassieke “Romeinse” goden (die al sterk beïnvloed waren door of direct overgenomen van de Griekse) werden er dus ook veel goden geïmporteerd, van wie de Perzische Mithras misschien wel de bekendste is. De naam Mithras gaat mogelijk terug op Mithra, een Perzische zonnegod die tevens als yazata (soort engel) een belangrijke rol speelt in het nog altijd bestaande Zoroastrisme, waarin hij een schepping of zelfs reïncarnatie van de grote Ahura Mazda is. Mithra wordt al rond 1400 v. Chr. genoemd in een vredesverdrag tussen de Hettieten en hun buren de Mitanni. Mithra lijkt ook verwant aan de Vedische god Mitra, die nog altijd een zonnegod is in het Hindoeïsme. Verder lezen De mysterieuze Mithras

Romeinse tempels in Nederland

magusanusKenmerkend voor de Romeinse tijd in ons land is dat de zogenaamd Romeinse tempels hier zelden of nooit aan typisch Romeinse goden gewijd waren. Polytheïstisch als de Romeinen waren hielden ze de goden van de door hen onderworpen volkeren vaak genoeg in ere. Dat was niet eens zo vreemd: de meeste culturen van die tijd waren polytheïstisch en op die wijze vallen goden uit verschillende pantheons vaak met elkaar te vergelijken. Verder lezen Romeinse tempels in Nederland